(၁)
ကၽြန္ေတာ့္ကုိသစ္ပင္လုိ့ေခၚၾကတဲ့အေၾကာင္းကၽြန္ေတာ္ဟာပန္းခ်ီကုိ၀ါသနာပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္အႀကိဳက္ ဆုံးကသစ္ပင္ေရးေတြကုိေရးဆြဲရတာကုိပါပဲ။ၾကာေတာ့ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ေအာက္မွာသစ္ပင္ ေလးတစ္ပင္ဟာကၽြန္ေတာ္ထုိးေနက်လက္မွတ္ေလးအစား၀င္ေရာက္လာတယ္။အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ရည္းစား(၅)ေယာက္ထားခဲ့ဘူးတယ္။ကၽြန္ေတာ္အရမ္းခ်စ္တဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ အစကေတာ့ကၽြန္ေတာ္သူကုိလုံး၀မလုိက္ရဲဘူး။သူမမွာတစ္ဖက္သားကုိဆြဲေဆာင္ႏုိင္တဲ့လွပတဲ့ရုပ္ရည္ မရွိဘူး။ကုိယ္လုံးမရွိဘူး။သာမန္မိန္းကေလးထဲကတကယ့္သာမန္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္သူမကုိခ်စ္တယ္။တကယ့္ကုိခ်စ္တယ္။သူမရဲ့ရုိးသားမွုကုိခ်စ္တယ္၊သူမရဲ့ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အျပဳအမွု၊သူမရဲ့အားနည္းခ်က္၊သူမရဲ့အားငယ္မွု ေတြကုိခ်စ္တယ္။
(၂)
ကၽြန္ေတာ္က အေပ်ာ္သေဘာနဲ့လုိက္တယ္၊ကၽြန္ေတာ္အတြက္မထူးျခားခဲ့။သူမကကၽြန္ေတာ္နဲ့မထုိက္တန္ဘူးလုိ့
သူမထင္သြားမွာဆုိးလုိ့ကၽြန္ေတာ္သူမကုိမလုိက္ခဲ့တာပါ။ခ်စ္ခဲ့ၾကၿပီးရင္လည္းေနာက္ဆုံးေနာက္ဆုံးခြဲခြာရမွာ
ဆုိးလုိ့၊ခ်စ္ခဲ့ၾကၿပီးရင္ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြသူမကုိထိခုိက္ေအာင္ေျပာမွာေၾကာက္လုိ့၊တေန့က်ရင္သူမကုိ ကၽြန္ေတာ္လုံး၀ပုိင္ဆုိင္ရမယ္လုိ့ကုိယ့္ကုိကုိယ္ယုံၾကည္မိၿပီး တျခားေကာင္မေလးေတြနဲ့တြဲခ်င္ေသးလုိ့သူမကုိ ကၽြန္ေတာ္ဖြင့္မေျပာေသးတာလဲပါပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တျခားေကာင္မေလးနဲ့တဲြေနတာကုိၾကည့္ရင္း သူမဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ေဘးမွာ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္(၃)ႏွစ္အတူရွိေနခဲ့တယ္။(၃)နွစ္လုံးလုံး သူမခံစားခဲ့ရတယ္။သူမခံစားေန ရတာကုိ ကၽြန္ေတာ္မသိေအာင္ သရုပ္ေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ့ သူမႀကဳိးစားခဲ့တယ္။ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ ေတာ္ဟာ ပါးနပ္တဲ့ဒါ႐ုိက္တာတစ္ေယာက္ေလ။
(၃)
တစ္ခါကကၽြန္ေတာ္နဲ့ဒုတိယေျမာက္ေကာင္မေလးေက်ာင္းကအိမ္သာမွာခ်ိန္းေတြ့ၿပီးနမ္းေနၾကတာ
ကုိသူမနဲ့ပက္ပင္းတုိးမိပါတယ္။သူမကဟန္ေဆာင္ရယ္ရင္းGOONဆုိၿပီးထြက္ေျပးသြားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္တရက္မွာ သူမရဲ့မုိေမာက္ေနတဲ့မ်က္လုံးေတြဟာ သူမညတုန္းက ဘယ္ ေလာက္ခံစားၿပီး ငုိထားတယ္ဆုိတာကုိ သက္ေသျပေနပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာေၾကာင့္မ်က္လုံးေတြမုိ့ ေမာက္ေနတာလည္းဆုိတာကုိ မသိက်ိဳးကၽြံျပဳၿပီး မေမးတဲ့အျပင္ သူမကုိေလွာင္ရီေနမိပါတယ္။ေက်ာင္းဆင္းလုိ့ လူေတြအားလုံးျပန္ၾကေတာ့မွ သူမစာသင္ခန္းထဲမွာ သူမခုိးငုိေနတာကုိ ေဘာလုံးကန္က်င့္ရင္းေမ့က်န္ခဲ့တဲ့ ပစၥည္းတစ္ခုေမ့က်န္လုိ ့ျပန္လာယူတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ စသင္ခန္းအျပင္ဖက္ကေန သူမငုိေနတာကုိ တစ္နာရီနီး နီးရပ္ၾကည့္ေနတယ္ဆုိတာကုိ သူမမသိခဲ့ပါဘူး။
(၄)
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့(၄)ေယာက္ေျမာက္ေကာင္မေလးကေတာ့သူမကုိလုံး၀မႏွစ္ၿမိဳခဲ့ပါဘူး။ တစ္ခါက သူတုိ့ႏွစ္ေယာက္အႀကီးအက်ယ္စကားမ်ားၾကတယ္။သူမရဲ့သိမ္ေမြ့တဲ့စာ႐ုိက္ကလူေတြကုိရန္မစတတ္
ဘူးဆုိတာကၽြန္ေတာ္သိေနတယ္။ဒါေပမယ့္ကၽြန္ေတာ့ေကာင္မေလးဖက္မွသူမကုိတစ္ခ်က္ေယာက္ပစ္ခဲ့
ပါေသးတယ္။သူမဟာမ်က္ရည္ေတြက်ရင္းကၽြန္ေတာ္ကုိေၾကာင္ကည့္ေနတယ္။သူမရဲ့မ်က္ရည္ေတြကုိလ်စ္လ
ွ်ဴရွုရင္ ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္မေလးလက္ကုိဆြဲၿပီးစာသင္ခန္းအျပင္ဖက္ကုိထြက္သြားလုိက္တယ္။
ေနာက္ရက္ေတြမွာသူမဟာဘာမွမျဖစ္ခဲ့တဲ့ပုံစံနဲ့စရင္းေနာက္ရင္းရွိေနခဲ့ပါတယ္။သူမအရမ္းခံစားရမယ္ဆုိတာ
ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ပုိခံစားရတယ္ဆုိတာကုိေတာ့ သူမမသိခဲ့ပါဘူး။
(၅)
ကၽြန္ေတာ္(၅)ေယာက္ေျမာက္ေကာင္မေလးနဲ ့လမ္းခြဲေတာ့ သူမကုိေခၚၿပီး စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ထြက္လည္ၾက တယ္၊ငါ .နင့္ကုိေျပာစရာရွိတယ္လုိ့ ဆုိေတာ့။အေတာ္ပဲ ငါလည္းနင့္ကုိ ေျပာစရာရွိတယ္လုိ ့ သူမကဆုိတယ္ “ငါ--သူနဲ ့လမ္းခဲြလုိက္ၿပီ”.. “ငါ --သူကုိအေျဖေပးလုိက္ၿပီ” ။ ‘သူ’ဆုိတာ ဘယ္သူလည္းဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္သိ လုိက္ပါတယ္။အဲဒီေကာင္ေလးက သူမကုိ လုိက္ေနတာ အေတာ္ၾကာေနပါၿပီ။သန္မာဖ်တ္လတ္ သြက္လက္ၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပါ။သူမကုိ အသဲအသန္လုိက္ခဲ့ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္ခံစားသြားရ တယ္ဆုိတာ သူမ မသိေအာင္ဟန္ေဆာင္ရင္းၾကားရတာ ၀မ္းသာေၾကာင္းေျပာခဲ့ပါတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟန္ေဆာင္ျခင္းေတြကုိ ဆက္မထိန္းႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ရင္မွာ နာက်င္ေနတာေတြဟာ
ရင္၀ကုိတစ္ခုခုလာဖိထားသလုိခံစားရတယ္။အသက္ရွူမ၀ေတာ့ဘူး။တအားေအာ္ဖုိ့ႀကိဳးစားတာ အသံေတြလည္ ေခ်ာင္း၀မွာ တင္
တစ္စုိေနခဲ့တယ္။ကၽြန္ေတာ္ငုိမိတယ္။ခ်ဴံးပြဲခ်ငိုမိတယ္၊သူမ ခ်ဴံးပြဲခ် ငုိေၾကြးတာကုိ အႀကိမ္ ေပါင္းမနဲ
ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္ခဲ့ဖူးပါတယ္။စာေမးပြဲေတြၿပီးလုိ့ေက်ာင္းပိတ္ေတာ့မဲ့ေနာက္ဆုံးတစ္ရက္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ ဖုန္းထဲမွာ မက္စ္ေဆ့ေလးတစ္ေစာင္ရွိေနတာကုိ သတိထားမိတယ္။
(၆)
ရက္စြဲကုိၾကည့္ေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့(၁၀)ရက္က ကၽြန္ေတာ္ခ်ဴံးပြဲခ်ငုိခဲ့တဲ့ရက္ေလးပါ ဖြင့္ၾကည့္ဖုိ ့ကၽြန္ေတာ္ေမ့ေနခဲ့ တာပါ။မက္စ္ေဆ့ေလးက “သစ္ရြက္ေလးေႂကြတာဟာ ေလရဲ့ေခၚေဆာင္မွုေၾကာင့္လား သစ္ပင္ကေနခြင့္မေပး လုိ ့လား”
0 comments:
Post a Comment