အိဗန္ေနာ့မိခင္ၾကီးဆုံးတာတစ္လပင္မျပည့္ေသး။အလွဆုံးႏွင္းဆီတစ္စည္း၀ယ္ျပီးမိခင္ၾကီးအုတ္ဂူေရွ့သုိ့ေရာက္ခဲ့ျပန္သည္။အုတ္ဂူေပၚ ပန္းစည္းတင္ျပီးငိုသည္။
ငုိလုိ့အာားရေတာ့မွမိခင္ၾကီးအတြက္ဆုေတာင္းျပီးထုိင္ရာမွထေလသည္။သူေဘးဆီမွငိုသံလုိလုိ၊
စကားေျပာသံလုိလုိၾကားရသည္။အသံလာရာသုိ့ၾကည့္လုိက္ေတာ့လူရႊယ္တစ္ဦးအုတ္ဂူေဟာင္းတစ္လုံး
ေဘးမွာဒူးေထာက္
အီဗန္ေနာ့စိတ္ထဲမေကာင္းလူရြယ္ကုိအားေပးႏွစ္သိမ့္ဖုိ့ဆုံးျဖတ္လုိက္ေလသည္။အနားသုိ့ေလွ်ာက္သြားျပီး
”ငါ့ညီရယ္၊ကုိယ့္စိတ္ကုိကုိယ္ေျဖမွေပါ”ဟုအစခ်ီကာတတ္အားသမွ် ေခ်ာေမာ့ႏွစ္သိမ့္ေပးေလသည္။
ထုိ့ေနာက္ႏွစ္ေယာက္သားျပန္ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။
သခ်ၤဳိင္းအျပင္ေရာက္မွအိဗန္ေနာ့ကလူရြယ္ကုိေမးေလသည္”အခုဆုံးသြားတဲ့လူကငါ့
ညီေလးနဲ့ဘာေတာ္သလဲကြယ့္”
“အခုဆုံးသြားတဲ သူက ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမရဲ ့ပထမေယာက်ၤားပါ”
:P
0 comments:
Post a Comment