ဒီ blog ေလးကို စတင္ဖို႕ စိတ္ကူး ရတာကေတာ့ ကြ်န္မရဲ႕ တူေလး ဘဲျဖစ္ပါတယ္….. တူေလးလမင္း ရဲ႕ ဆႏၵ ကို ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့ အေနနဲ႕ေရာ…..
ကြၽန္မတို႕ ေလာကၾကီးထဲမွာ လမ္းေပါင္းမ်ားစြာ ရွိတဲ့ အနက္က ဘယ္လိုလမ္းဆို ဘယ္လိုေလွ်ာက္မလဲ….
ေလွ်ာက္သင့္ မေလွ်ာက္သင့္
ေလွ်ာက္ခြင့္ ရွိမရွိ
ေလွ်ာက္နိဳင္ မေလွ်ာက္နိဳင္
ေလွ်ာက္ရဲ မေလွ်ာက္ရဲ
ေလွ်ာက္တတ္မတတ္ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ျပီး ခရီးတြင္ ေစရန္ ရည္ရြယ္ပါတယ္။
မတ္တပ္ရပ္လို႕ လမ္းမွာငိုရင္ေတာ့ ပုရြက္ဆိတ္ညိဳကိုက္တတ္သတဲ့…သြားပါမ်ားမွ ခရီးေရာက္တယ္လို႕ ဆိုရိုးရွိပါတယ္။
သို႕အတြက္ေၾကာင့္
စာရြက္ဗလာေပၚမွာ
ျမစ္တစ္စင္း တင္လိုက္ျခင္းပါ…
အဲဒီျမစ္မွာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရည္ရြယ္ခ်က္
အိမ္မက္ေတြ ထည့္သြင္း လိုက္တဲ့ အခါ…………
ေကာင္းကင္က ၾကည္လင္ေနဦးမွာပါ….ေျမသားကလည္းခိုင္ခံ့ ေသခ်ာေနဦးမွာပါ….လတ္ဆတ္တဲ့ ေလျပည္၊ စိမ္းသစ္တဲ့ သဘာ၀တရား အျမဲထာ၀ရ တည္ ရွိေနဦးမယ္…အဲဒီ အခ်ိန္ေတြ ထဲက ကြၽန္မတို႕ ဘာေတြမ်ား ရယူနိဳင္ၾကဦးမလဲ…ကိုယ္အတြက္ကိုယ္ပတ္၀န္းက်င္ အတြက္ ဘာေတြမ်ား စြမ္းေဆာင္ ေပးနိဳင္ၾကဦးမလဲ…
ဘ၀ဆိုတာ အသစ္အသစ္ေသာ အရာေတြႏွင့္ အေကာင္းဆံုးတည္ေဆာက္ခြင့္ ေတြဖန္တီး ရယူနိဳင္ဖို႕ အခြင့္အေရးေတြ အမ်ားၾကီးရွိေသးတဲ့ အေျခအေနတစ္ခု ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း….
ဘ၀ဆိုတာခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ နံနက္ခင္း ေတြမွာ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ျခင္း လို႕သာ ယူဆနိဳင္မယ္ဆိုရင္…လတ္ဆတ္ တဲ့ေလကို ရွဳရႈိက္၊ က်ယ္ျပန္႕လြင့္ေမ်ာတဲ့ ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ ခဏတာ အတူတကြ လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္ၾကရေအာင္……
ဖတ္မိတဲ့ လူတိုင္း အတြက္ ရသေျမာက္စြာ ခံစားနိဳင္ေစဖို႕ မွ်ေ၀ခံစားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္…..
ျပည့္စံု ေအာင္ျမင္ပါေစ…...
ညခင္း
0 comments:
Post a Comment