လြမ္းေရး


လြမ္းေရး

လြမ္းတတ္သမွ်

လြမ္းပါရေစ

လြမ္းစရွည္ေမွ်ာ

လြမ္းေႏြေတာမွာ

လြမ္းေမာလိႈက္ဖို

လြမ္းခိုက္ပိုကဲ

လြမ္းရင္ထဲ၌

လြမ္းသည္းလႈိက္ဆူ

လြမ္းျမိဳက္ပူျပင္း

လြမ္းစိတ္တင္း၍ေ

လြမ္းရင္းေန႕ေတြ လြန္ေျမာက္သည္

လြမ္းသင့္သမွ်

လြမ္းခြင့္ရေစ

လြမ္းညဥ့္လြန္နက္

လြမ္းထက္၀က္္ႏွင့္

လြမ္းသက္ရင့္ေရာ္

လြမ္းမေပ်ာ္စဥ္

လြမ္းစဆင္ကာ

လြမ္းေျပရာသို႕

လြမ္းဘာသာႏွင္း

လြမ္းစိတ္တင္းမွ

လြမ္းရင္းညေတြ လြန္ေျမာက္၏…..။

ေရးသားသူ ညခင္းႏွင့္လမင္း at 7:11 AM Labels:

1 comments:

ပုလဲ said...

ေျပာင္ေျမာက္ေပေသာ လြမ္းမ်ား.... ျမန္မာစာေတာ္မယ့္ပံုပဲ ပုလဲသာဆို အဲေလာက္စဥ္းစားလို႔ရမည္မဟုတ္ပါ.. ေျဖာင္းေျဖာင္း ( လက္ခုတ္တီးျခင္း ) အားေပးလ်က္

September 29, 2008 at 4:38 AM

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)
 
BloggerTheme by BloggerThemes | Design by 9thsphere